Wybrzeże Słowińskie to najbardziej na północ wysunięta część Pobrzeża Koszalińskiego, należącego do pasa nizin nadmorskich. Rozciąga się od Kołobrzegu na zachodzie (ujście Parsęty) do Karwi na Wschodzie.
Pobrzeże Słowińskie – w ukształtowaniu powierzchni dominują równiny i obszary faliste. Rzeźba wybrzeży powstała w wyniku działalności lądolodu, rzek, morza i wiatru. Efektem budującej działalności morza są szerokie piaszczyste plaże oraz mierzeje (np. Półwysep Helski – część Pobrzeża Gdańskiego) odcinające fragmenty zatok morskich i tworzące jeziora przybrzeżne: Łebsko, Jamno. Na niektórych mierzejach występują piaszczyste wydmy, powstałe w wyniku działalności akumulacyjnej wiatru. Ponieważ wiatr przenosi ziarenka piasku, wydmy przesuwają się np. wydmy w okolicach jeziora Łebsko. Aby chronić ten unikatowy krajobraz – nadbrzeżne lasy iglaste czy wydmy, które porastają piaskownica zwyczajna mikołajek nadmorski utworzono tu Słowiński Park Narodowy. Słabe gleby utrudniają rozwój rolnictwa, rozwija się przemysł oparty głównie na przetwórstwie ryb. Rozwinięta infrastruktura turystyczna daje zatrudnienie wielu mieszkańcom tego regionu. W portach zatrzymują się kutry, bezpieczeństwo żeglugi poprawiają latarnie morskie.
Wąski pas lądu wzdłuż linii brzegowej, na którym zaznacza się działalność fal morskich to wybrzeże. Wyróżnia się dwie główne formy wybrzeża:
-
- wybrzeże niskie – plaże – tworzą się w wyniku akumulacyjnej działalności morskich fal, które przenoszą na brzeg piasek. Często w niektórych ich częściach tworzą się wydmy.
- wybrzeże wysokie – klify – tam, gdzie brzegi są wysokie, fale morskie mogą je niszczyć tworząc strome klify – powstające w wyniku podmywania podstawy tego brzegu przez fale morskie.
Mierzeja i jezioro przybrzeżne;
Piaski pochodzące z podmywanych przez fale morskie brzegów porywa prąd przybrzeżny, który płynie zgodnie z kierunkiem przeważających wiatrów, czyli z zachodu na wschód. Prąd ten osadza piasek w miejscu, gdzie napotyka załamanie linii brzegowej. W wyniku takiej akumulacji morskiej najpierw tworzą się podwodne ławice piasku, następnie pojawiają się maleńkie piaszczyste wysepki, a w efekcie końcowym długi piaszczysty półwysep zwany mierzeją. Początkowo mierzeja odcina od morza zatokę. Jeśli mierzeja połączy się z lądem i całkowicie odetnie zatokę od morza, to wówczas powstaje jezioro mierzejowo‑zalewowe, zwane też przybrzeżnym.
Na Wybrzeżu Słowińskim mamy kilkanaście jezior przybrzeżnych – największe z nich to Łebsko, Gardno, Jamno i Bukowo.
Czytaj więcej;
-
Środowisko naturalne POBRZEŻY POŁUDNIOWOBAŁTYCKICH;