Europa jest uboga w zasoby energetyczne, posiada jedynie duże pokłady węgla kamiennego i brunatnego. Niewielkie w skali świata są natomiast złoża ropy naftowej i gazu. Większość surowców energetycznych kraje Europy muszą importować.
Norwegia rozwinęła hydroenergetykę, Szwecja i Finlandia – energetykę jądrową, Islandia – geotermalną, a Dania – wiatrową.
Państwa europejskie jako jedyne na świecie ograniczyły w ostatnich latach zużycie energii, głównie dzięki zwiększeniu efektywności energetycznej.
Chociaż w Europie zmniejszyło się uzależnienie od paliw kopalnych, to nadal wiele krajów do produkcji energii elektrycznej wykorzystuje głównie węgiel kamienny i brunatny.
W wielu państwach nastąpił bardzo szybki rozwój energetyki odnawialnej: hydroenergetyki – w Norwegii, Albanii, Austrii, Islandii, Szwecji oraz Szwajcarii, energetyki wiatrowej – w Danii, Irlandii, Portugalii i Niemczech, energetyki słonecznej – w Niemczech, Włoszech, Wielkiej Brytanii i Hiszpanii, energetyki geotermalnej – w Islandii i Włoszech.
