Geografia regionalna – dział geografii, zajmujący się opisem cech środowiska geograficznego poszczególnych obszarów Ziemi. Jej podstawowym zadaniem jest synteza treści geograficznej, najczęściej posługuje się ona wiadomościami zdobytymi na gruncie innych nauk geograficznych. Jako pierwszy geografię regionalną jako pojęcie wprowadził Strabon. Geografia regionalna dzieli się na:
- geografię regionalną Polski
- geografię regionalną świata
Części świata – największe jednostki umownego podziału lądowej powierzchni kuli ziemskiej. Poszczególne części świata obejmują umownie kontynenty (lub części kontynentów) z przyległymi wyspami, zarówno leżącymi na cokołach kontynentalnych (czyli należącymi do kontynentu), jak i poza nimi (nienależącymi do kontynentu).
Według najpopularniejszego podziału wyróżnia się sześć części świata:
- Afryka
- Ameryka (obejmuje dwa kontynenty: Ameryka Południowa i Ameryka Północna)
- Antarktyda
- Australia i Oceania
- Azja
- Europa.
Pojęcie część świata nie jest tożsame z pojęciem kontynent:
- „Kontynent” jest zdefiniowany na gruncie geografii fizycznej, geologii i geotektoniki, „część świata” na gruncie geografii regionalnej.
- Europa i Azja to dwie części świata, choć stanowią jeden kontynent – Eurazję.
- Australia z Oceanią są jedną częścią świata, lecz kontynentem jest tylko Australia.
- Ameryka najczęściej uważana jest za jedną część świata obejmującą dwa kontynenty: Amerykę Południową i Amerykę Północną (choć niekiedy Amerykę Południową i Amerykę Północną traktuje się jako dwie części świata).
- Do kontynentu należą wyłącznie wyspy leżące na cokole kontynentalnym, do części świata także te leżące poza nim (przynależność umowna).
